Kuchnia francuska uważana jest za jedną z najlepszych na świecie; wchłonęła tradycje wielu narodów, stając się trendsetterem sztuki kulinarnej. Oczywiście nie powstało to z dnia na dzień: był to długi proces ewolucyjny od prostego nadziewania brzucha do przygotowania skomplikowanych potraw, których spożycie jest szczególną ceremonią.
Dla Francuzów jedzenie to rytuał szczęścia; to prawdziwi smakosze i hedoniści. Zapraszamy do przystąpienia do sakramentu posiłku w języku francuskim.
Zupa cebulowa
Czy lubisz cebulę? Jesteśmy pewni, że nie jest tak jak u Francuzów. Ze zwykłego, zwyczajnego warzywa udało im się zrobić przysmak i arcydzieło kuchni francuskiej – zupę cebulową.
Nie spiesz się, żeby się skrzywić: odpowiedni przepis i ręce francuskiego szefa kuchni działają cuda – nawet nie zauważysz, jak będziesz zgarniał resztki z dna talerza kawałkiem świeżej bagietki lub grzanka pasująca do zupy.
Autorstwo przepisu przypisuje się królowi Ludwikowi XV, który budził się w nocy głodny i przyrządzał zupę z tego, co miał: cebuli, sera i białego wina.
Rogaliki
Prototyp współczesnego croissanta pojawił się w Austrii, ale to francuscy szefowie kuchni wymyślili przepis na ciasto francuskie z masłem, dzięki czemu aromatyczny chrupiący półksiężyc zasłynął na całym świecie i stał się znakiem rozpoznawczym kuchni francuskiej – oraz integralną częścią francuskie śniadanie wraz z bagietką. „Dzień dobry” nie obejdzie się bez filiżanki kawy i świeżo upieczonego rogalika.
Charakterystyczną cechą prawdziwego francuskiego rogalika jest brak nadzienia; jest wspaniała i samowystarczalna. Oczywiście można go w tajemnicy zanurzyć w konficie jagodowym, ale cii…
Ratatuj
Świat zastanawia się, jaki jest sekret szczupłości Francuzek, które nie wahają się pożerać pszennych bagietek i rogalików. To proste – „nie samym chlebem”: francuska dieta zawiera dużo warzyw.
Ulubionym daniem narodowym jest ratatouille: papryka, bakłażan i cukinia zapiekane są z serem lub sosem. Sekretem prawdziwego ratatouille w stylu francuskim są zioła prowansalskie, które zawsze doprawiają potrawę. Należą do nich koper włoski, kminek, aromatyczna mięta i rozmaryn.
Sałatka Nicejska
Niçoise jest pochodną słowa Nicea , skąd pochodzi przepis na sałatkę. Niçoise była pierwotnie pożywieniem rybaków żyjących na wybrzeżu. W tych miejscach najczęściej spotykane są składniki: anchois, oliwki, oliwa z oliwek i oczywiście ocet winny. Następnie przepis został sfinalizowany i dziś istnieje wiele opcji sałatek z dodatkiem świeżych warzyw i jajek na twardo.
Tarte Tatin
Albo ciasto wywrócone na lewą stronę, ciasto „do góry nogami”. W klasycznym przepisie jako nadzienie stosuje się jabłka, które wcześniej podsmaża się z cukrem na maśle, a następnie dodaje do ciasta.
Dziś istnieje wiele opcji na ciasto, najważniejsza jest wyobraźnia. Zamiast jabłek bierzemy gruszki, brzoskwinie lub ananasy, a jeśli jesteś miłośnikiem warzyw, śmiało sięgaj po bakłażany lub pomidory.
Julienne
Danie z grzybów i kurczaka, pieczone w garnku pod skórką serową, znane jest nam pod nazwą „julienne”. We Francji słowo „ julienne ” nie odnosi się do wspomnianego dania, ale do sposobu krojenia warzyw w paski w celu dalszego przygotowania zupy lub sałatki. A nasza „julienne” przez Francuzów nazywana jest „ cocotte ”.
Najważniejszym składnikiem Julienne Cocotte jest gęsty, kremowy sos beszamelowy, który powstaje z mleka, masła i mąki. Początkowo przystawkę przygotowywano wyłącznie z grzybów, gdyż jej zadaniem nie było zaspokojenie, ale zaostrzenie apetytu. Następnie do przepisu dodano kurczaka, owoce morza, słodką paprykę, a nawet jajka. Którą opcję wolisz?
Quiche
Dokładniej, Quiche Lauren to ciasto o otwartej powierzchni z obfitym nadzieniem z posiekanego ciasta kruchego. Ryby, warzywa, mięso czy kiełbaski układamy na przygotowanej wcześniej formie do ciasta z wysokimi bokami i starannie napełniamy mieszanką jajek, gęstej śmietany, kwaśnej śmietany i sera.
W tradycyjnym cieście jako nadzienie stosowano wędzony mostek, dziś jednak trudno zapamiętać wszystkie możliwości nadzienia – wyobraźnia kucharzy jest nieograniczona.
Niebieski sznur
Romantyczna nazwa „ cordon bleu ”, czyli „ niebieska wstążka ”, nawiązuje do sznycla cielęcego, nadziewanego serem i szynką, zwijanego w rurkę i smażonego w bułce tartej, zawsze na roztopionym maśle. Rada – zapomnij i nie myśl o kaloriach, po prostu ciesz się.
Cielęcinę można zastąpić innym mięsem: wieprzowiną, indykiem lub piersią z kurczaka.
Kucharz-przyjaciel
Poznaj koguta w winie . Francuzi po prostu uwielbiają dusić kurczaka w winie; istnieje wiele odmian tego dania w różnych regionach winiarskich. W tradycyjnym przepisie konieczne jest użycie koguta, najlepiej nie starszego niż rok i ważącego do 3 kg. Kiedyś hodowano je specjalnie do tego dania. W warunkach niedoboru kogutów (tak, to też się zdarza) zaczęto używać kurczaka.
Ważną zasadą jest to, że musi to być cała tusza, nie można gotować z kawałków.
Zapiekanka ziemniaczana
Jeśli wymieszasz ziemniaki, ser i śmietanę, otrzymasz niezwykle smaczny i satysfakcjonujący dodatek. Zapiekanka to skórka z pewnością złocista i różowa. Jeśli restauracja serwuje Ci danie bez skórki, zwróć je!
Ziemniaki kroi się w cienkie plasterki (jest to konieczne, aby mleko i śmietana mogły je łatwiej wchłonąć), umieszcza w żaroodpornej formie, zalewa kremową mieszanką i wysyła do piekarnika. Obowiązkową przyprawą do zapiekanki jest gałka muszkatołowa, która podkreśla smak ziemniaków.
Wątróbka cielęca po lyońsku
Lyon to gastronomiczna stolica Francji.
Wszystkie tradycyjne dania lyońskie w męskim wydaniu: kiełbaski, flaki połączone z mocnym alkoholem. Był też przepis na gotowanie wątroby. Produkt ten trudno pokochać i łatwo zepsuć w trakcie przygotowania, dlatego szefowie kuchni z Lyonu radzą „im prościej, tym lepiej”.
Małe kawałki wątroby panieruje się w mące i smaży na roztopionym maśle przez zaledwie kilka minut; bardzo ważne jest, aby nie przesuszyć naczynia aż do podeszwy. Wątróbka dobrze komponuje się z krążkami cebuli duszonymi w winie. A jeśli lubisz zjeść coś bardziej treściwego, zapiekanka ziemniaczana będzie doskonałym dodatkiem.
Zupa Bouillabaisse
Albo zupa marsylska . To tradycyjna zupa rybna pochodząca z nadmorskich regionów Francji. Przepis na danie wymyślili miejscowi rybacy, którzy po ciężkim dniu pracy ugotowali je z pozostałych i niesprzedanych ryb. Osobliwością zupy jest to, że gotuje się ją przez zmieszanie kilku rodzajów ryb morskich, w tym zwłaszcza ryb kostnych, w celu uzyskania bogatego bulionu, a warzywa na zupę są wstępnie duszone. Zupę podajemy z zapiekaną bagietką i sosem czosnkowym.
Danie jest tak smaczne i popularne, że śpiewali je Aleksandr Dumas, Emile Zola i Nikołaj Kuprin.
clafoutis
Na deser – clafoutis wiśniowe, które jest jednocześnie zapiekanką i ciastem. Jako bazę biorą dużo jagód (wiśnie w oryginalnym przepisie) i napełniają je płynnym ciastem jajecznym. Możesz użyć dużej formy do quiche lub możesz zrobić to w małych foremkach do ciasta.
Wiśnie można zastąpić gruszkami, jabłkami i brzoskwiniami. Najważniejsze jest pocięcie ich w małe kostki wielkości wiśni.