Niesamowity i bajeczny Stambuł to pomost między dwoma kontynentami, miejsce spotkania kultur Wschodu i Zachodu oraz nieocenione dziedzictwo historyczne całej ludzkości. Położenie miasta jest o tyle szczęśliwe, że osadnictwo ludzkie kwitło tu na długo przed nadejściem naszej ery. Starożytne Bizancjum, pompatyczny Konstantynopol i genialny Stambuł – to nazwy jednego miasta, położonego nad malowniczym brzegiem Bosforu.
W mieście turysta będzie mógł zobaczyć jednocześnie skarby dwóch kultur – bizantyjskiej i osmańskiej. Niezrównana Hagia Sophia konkuruje pięknem z Błękitnym Meczetem, wielowiekowe tajemnice Pałacu Topkana są bezpiecznie ukryte za potężnymi murami, a bazary wschodniego miasta dodają koloru ruchliwym ulicom. Wszystko to Stambuł: hałaśliwy, wielostronny i niezrównany.
Sobór św. Zofii
Ten wyjątkowy zabytek jest arcydziełem architektury bizantyjskiej, symbolem rozkwitu chrześcijaństwa i świadkiem upadku Cesarstwa Bizantyjskiego. Katedra została założona za panowania cesarza Justyniana w VI wieku naszej ery. W ciągu 14 wieków swojego istnienia był kilkakrotnie niszczony i dewastowany. Po zdobyciu Konstantynopola świątynię zamieniono na meczet, niszcząc wiele wartości chrześcijańskich. Na początku XX wieku władze tureckie zdecydowały o nadaniu Hagia Sophia statusu muzeum.
Błękitny Meczet
Muzułmańska świątynia wzniesiona za panowania sułtana Ahmeda I na początku XVII wieku. Podczas budowy wykorzystano rzadkie i cenne marmury. Architektura Błękitnego Meczetu to harmonijne połączenie stylu osmańskiego i bizantyjskiego, genialny projekt Khoja Mimar Sinan Agha, który zasłużenie został nazwany przez ludzi „jubilerem”. Budynek jest ozdobiony dużą ilością niebieskich płytek ceramicznych z Iznika, dlatego nazwano go Błękitnym Meczetem.
Meczet Sulejmana Wspaniałego
Kolejne arcydzieło architekta Sinana, które stało się symbolem potęgi Imperium Osmańskiego. Po ukończeniu budowy mistrz przepowiedział, że świątynia będzie stała na zawsze. Jak dotąd jego przepowiednia się sprawdza – przez cztery wieki budowla przetrwała kilkadziesiąt poważnych trzęsień ziemi i przetrwała. Meczet Sulejmana Wspaniałego to największa świątynia w Stambule. Jest to cały kompleks składający się z medresy, łaźni, biblioteki, obserwatorium i sal modlitewnych.
Zatoka Złotego Rogu
Cieśnina na Morzu Śródziemnym, gdzie w VII wieku pne. powstała mała grecka osada. Z czasem przekształciło się w miasto Bizancjum, a później w Konstantynopol. Zatoka swoją nazwę zawdzięcza kształtowi przypominającemu rogi zwierzęce oraz niesamowitemu pięknu nadmorskich krajobrazów. W pismach starożytnych greckich naukowców wymieniana jest również nazwa „Róg Bizancjum”. W minionych stuleciach zatoka była uważana za ważny obiekt strategiczny.
Bosfor
Cieśnina Bosfor jest morską granicą między azjatycką i europejską częścią Turcji, często nazywana jest „duszą Stambułu”. Przez cieśninę przerzucono kilka malowniczych mostów, na brzegach stoją wspaniałe pałace sułtańskie, twierdze i starożytne dzielnice. Nie można sobie wyobrazić Stambułu bez Bosforu. Ten wąski pas wody wielokrotnie stawał się przedmiotem sporów między państwami i areną starć zbrojnych.
Wieża Galaty
Prototypem współczesnej kamiennej wieży była drewniana budowla bizantyjska z VI wieku, zbudowana za panowania cesarza Justyniana. Po podboju Bizancjum przez Turków w XV wieku wieża służyła jako latarnia morska, wieża strażacka i więzienie. Budynek położony jest na wzgórzu, dzięki czemu jest dobrze widoczny z ulic Stambułu. Z tarasu widokowego wieży można podziwiać malowniczą architekturę miasta.
wieża dziewcy
Wieża Dziewicy (Kyz Kulesi) została zbudowana na wodach Bosforu na małej skalistej wyspie. Uważa się, że fortyfikacje na tym skrawku ziemi pojawiły się już w 400 roku p.n.e. w czasie wojny Aten ze Spartą. Pod panowaniem osmańskim na wyspie zbudowano latarnię morską. Baszta Dziewicza zdążyła pełnić funkcję więzienia, izolatki, pomieszczenia gospodarczego dla wojska i marynarzy oraz galerii wystawowej. Od końca XX wieku mieści się tu taras widokowy i restauracja.
Pałac Dolmabahçe
Kompleks pałacowy, zbudowany za panowania sułtana Abdul-Medżida I. Władca chciał przewyższyć europejskich władców luksusem i wielkością, więc pałac okazał się naprawdę ogromny: jego mury rozciągają się na 600 metrów wzdłuż Bosforu, łączna powierzchnia wynosi 45 tys. m². Po utworzeniu Republiki Tureckiej Ataturk osiedlił się w Dolmabahce na ruinach Imperium Osmańskiego. Po jego śmierci pałac stał się muzeum.
Pałac Topkapi
Najbardziej znany i znany pałac w Stambule. Do połowy XIX wieku był główną rezydencją sułtanów osmańskich. Kompleks został wzniesiony na ruinach pałacu cesarzy bizantyjskich na polecenie Mehmeta Zdobywcy w XV wieku. Topkany podzielone jest na cztery części. Do każdego z nich prowadzą osobne wejścia: Brama Pańska (pomieszczenia służbowe i oficjalne), Brama Powitania (biuro i skarbiec, sala spotkań tapczanu), Brama Błogości (komnaty wewnętrzne i harem).
Pałac Bejlerbejów
Barokowy pałac w azjatyckiej części Stambułu, zbudowany w połowie XIX wieku. Budynek służył jako letnia rezydencja sułtanów osmańskich. Wystrój pomieszczeń pałacowych wykorzystuje mieszankę tradycji wschodnich i europejskich, co czyni wnętrza dość oryginalnymi. Układ utrzymany jest w typowo tureckim stylu – dziedzińce, wydzielony pawilon na harem i pomieszczenia na łaźnię turecką.
Twierdza Rumelihisar
Potężny fort na malowniczym brzegu Bosforu, zbudowany w XV wieku za panowania sułtana Mehmeda II Fatiha. Mury obronne twierdzy wzniesiono w ciągu zaledwie kilku miesięcy. Rumelihisar został zbudowany specjalnie na potrzeby szturmu na Konstantynopol, aby odciąć miasto od cieśniny. Po upadku Cesarstwa Bizantyjskiego twierdza służyła jako punkt celny. Renowację przeprowadzono w połowie XX wieku.
Pałac Yildiz
Malowniczy zespół pałacowo-parkowy na wybrzeżu Morza Marmara. Najpierw na miejscu współczesnego pałacu zbudowano willę dla matki sułtana Selima III. Yildiz to budynek, w którym ucieleśnia się kilka stylów architektonicznych: klasyka europejska, barok, styl orientalny. Pałac otoczony jest wspaniałym kwitnącym parkiem. Od 1994 roku na jego terenie znajduje się muzeum.
Plac Sultanahmeta
Miejsce, w którym 2000 lat temu w czasach Cesarstwa Rzymskiego odbywały się wyścigi konne. W czasach Imperium Osmańskiego amfiteatr na placu został rozebrany, wiele jego fragmentów poszło na budowę perły Stambułu – Błękitnego Meczetu. Na placu znajdują się obeliski cesarzy bizantyjskich Konstantyna Porfirogeneta i Teodozjusza, a także starożytna grecka kolumna serpentynowa.
Plac Taksim
Centralny plac historycznej dzielnicy Beyoglu. Oddziela stare dzielnice Stambułu od nowych i służy jako ważny węzeł komunikacyjny dla miasta. Na środku placu znajduje się pomnik wzniesiony na cześć powstania Republiki Tureckiej. Składa się z rzeźb dowódców wojskowych Kemala Atatürka, Fevziego Çakmaka, Mustafy, Ismeta İnönü i innych rewolucjonistów, którzy przyczynili się do upadku monarchii.
Aleja Istiklal
Deptak łączący plac Taksim i dzielnicę Galat. Kiedyś ta aleja była centralną aleją Konstantynopola. Nazwa „Istiklal” jest tłumaczona z języka tureckiego jako „niepodległość”. Na ulicy naprawdę króluje duch wolności i niezależności. Jest zalana spacerowymi turystami, klubami nocnymi, restauracjami i niedrogimi jadłodajniami. Tutaj, co metr od siebie, znajdują się świątynie i uliczni artyści, a obok tradycyjnych tureckich sklepów znajdują się nowoczesne bary.
Kościół św. Ireny
Starożytna świątynia w dzielnicy Sultanahmet, położona w historycznym centrum Stambułu. Uważa się, że kościół został zbudowany na ruinach starożytnej świątyni Afrodyty w IV wieku naszej ery. e., więc ta świątynia jest starsza niż Hagia Sophia. Przed pojawieniem się katedry św. Zofii kościół św. Ireny był główną świątynią Konstantynopola, odbywało się tu posiedzenie II Rady Ekumenicznej pod przewodnictwem cesarza Teodozjusza I.
Cerkiew Chora
Bizantyjski Kościół Chrystusa Zbawiciela, to miejsce jest również znane jako „Klasztor Chora”. Świątynia została założona w IV wieku naszej ery. e. w tym czasie znajdował się poza murami miejskimi Konstantynopola. Wewnątrz budynku zachowały się oryginalne bizantyjskie mozaiki i freski z XI wieku, które mają wielką wartość kulturową. Muzeum Kariye znajduje się w zwykłej dzielnicy mieszkalnej, z dala od głównych atrakcji.
Muzeum Archeologiczne Stambułu
Muzeum, w którym przechowywane są unikalne znaleziska archeologiczne, które opowiadają o historii rozwoju człowieka. Wiele eksponatów ocalało dzięki wprowadzonemu w 1884 r. zakazowi wywozu zabytków z Imperium Osmańskiego. W muzeum znajduje się pierwszy w historii odnotowany traktat pokojowy. W skład kompleksu wchodzą trzy duże budynki mieszczące ponad milion eksponatów.
Muzeum Sztuki Nowoczesnej
Stambuł nie może sobie pozwolić na pozostawanie w tyle za europejskimi stolicami i dlatego, jak wiele z nich, posiada własne muzeum sztuki współczesnej. Galeria została otwarta w 2004 roku. W miejscu tym odbywają się wszelkiego rodzaju wystawy, spotkania autorskie i uroczystości twórców współczesnych. Sala wyposażona jest w najnowocześniejszą technologię, dlatego często można tu zobaczyć modne instalacje.
miniaturka
Park położony jest nad brzegiem Zatoki Złoty Róg. Na jego terytorium znajdują się makiety tureckich i światowych atrakcji, wykonane w proporcji 1:25. W sumie w Miniaturk znajduje się ponad sto różnych figur, w tym Błękitny Meczet w Stambule, Hagia Sophia, Grecka Świątynia Artemidy, Pałac Topkana. Również w parku znajduje się miniaturowa kolejka, lotnisko i port morski.
Akwedukt Walensa
Zachowana część starożytnego systemu zaopatrzenia w wodę Konstantynopola. Przybliżona data budowy akweduktu to 375 rne. Całkowita długość kamiennego wodociągu wynosiła ponad 550 km, akwedukt Valens to niewielki odcinek o długości 1,5 km łączący dwa sąsiednie wzgórza miejskie. W VII i VIII wieku budowla została naprawiona. Akwedukt działał z powodzeniem do XII wieku, po czym został opuszczony. Pod rządami sułtana Sulejmana Wspaniałego został ponownie naprawiony i zaczął być używany do dostarczania wody do Topkapi.
Cysterna Bazyliki
Podziemny zbiornik w historycznym centrum Stambułu, wyposażony na początku IV wieku. Cysterna służyła jako zbiornik wodny miasta. Wodę dostarczano tu z Lasu Belgradzkiego systemem akweduktów. Sufit zbiornika podtrzymywany jest przez rzędy marmurowych kolumn, które były częścią starożytnych świątyń. Za panowania Osmanów cysterna nie była używana, w 1987 roku została oczyszczona, a na terenie otwarto muzeum.
Mury miejskie Konstantynopola
System obronny stolicy Bizancjum, zachowany od V wieku naszej ery. Został wzniesiony, aby chronić miasto przed najazdami plemion barbarzyńskich. Mury przetrwały do dziś w dobrym stanie w dużej mierze dzięki zdobywcom osmańskim. Po zdobyciu Konstantynopola odrestaurowali wszystkie budynki. W pierwszej połowie XX wieku zaczęto rozbierać mury, ale w latach 80-tych. podjęto decyzję o odbudowie.
Most Galaty
Most przez Złoty Róg. Budowla została zbudowana w połowie XIX wieku za władcy Abdul-Medżida I. Inną popularną nazwą konstrukcji jest „Most Valide”, ponieważ matka sułtana brała czynny udział w budowie. Most przetrwał pięć przebudów, w 2005 roku położono w poprzek tory tramwajowe.
Most Bosforski
Nowoczesny most wiszący przez Bosfor, uroczyście otwarty w 1973 roku w obecności Prezydenta i Premiera Republiki Turcji. Konstrukcję wspierają dwie metalowe wieże oddalone o około 1 km. od siebie nawzajem. Całkowita długość mostu wynosi 1560 metrów. Wieczorem włączają się wielokolorowe światła, malując most na jaskrawe kolory. W najbardziej obciążonych godzinach konstrukcja zwisa o 90 cm.
Stacja kolejowa Haydarpaşa
Wspaniały projekt niemieckich architektów z początku XX wieku. Zakładano, że stacja stanie się głównym węzłem kolejowym łączącym Imperium Osmańskie z Damaszkiem, Kairem, Jerozolimą i Medyną. Historia zadecydowała jednak inaczej – imperium upadło, a dla Hajdarpasza przygotowano skromniejszą rolę. Obecnie stacja obsługuje wewnętrzne trasy wschodnie do granic z Iranem, Armenią i Syrią.
Park Gulhana
Park miejski przeznaczony do spacerów i odpoczynku od letnich upałów Stambułu. Słynie z dużej ilości różowych klombów, które zachowały się od czasów sułtana. Kiedyś Gulhane było częścią kompleksu pałacowego, tylko władca i dworzanie mieli prawo spacerować po parku. Pod koniec XIX wieku był otwarty dla wszystkich. Na terenie znajduje się duży plac zabaw, kawiarnia, małe zoo i akwarium.
Centrum handlowe Cevahir w Stambule
Najlepsze miejsce na zakupy i szóste co do wielkości centrum handlowe na świecie. Na 6 piętrach znajduje się około 400 sklepów, dziesiątki kawiarni i restauracji. Podobnie jak w czołowych europejskich stolicach, tutaj można znaleźć produkty wszystkich najbardziej znanych i znanych światowych marek, od marek demokratycznych po designerskie domy. W części podziemnej budynku znajduje się park rozrywki.
Bazar Korzenny (Bazar Egipski)
Tradycyjny orientalny bazar, na którym sprzedawcy mogą porozumiewać się z kupującymi w wielu językach. Wcześniej sprzedawano tu towary sprowadzane ze Wschodu: przyprawy, zioła, lekarstwa. Obecnie bazar jest bardziej nastawiony na turystów, więc znaczną część jego powierzchni zajmują sklepy z pamiątkami. Również tutaj można kupić ciekawą biżuterię, naczynia, tkaniny i dywany, orientalne słodycze.
Wielki Bazar
Największy halowy targ na świecie, zajmujący powierzchnię 3,7 tys. m². To całe „miasto w mieście” z własnym stylem życia, rytmem życia i prawami. Bazar składa się z 66 ulic i 4 tysięcy sklepów i sklepów. Znajdują się tu meczety, szkoła, łaźnia, kawiarnie, kantory i liczne magazyny. Codziennie bazar odwiedza kilkadziesiąt tysięcy osób. Rynek pojawił się w XV wieku zaraz po zdobyciu Konstantynopola na miejscu dawnego rynku bizantyjskiego.
