Verbazingwekkend en fantastisch Istanbul is een brug tussen twee continenten, een ontmoetingsplaats voor westerse en oosterse culturen en een onschatbaar historisch erfgoed van de hele mensheid. De locatie van de stad is zo gelukkig dat menselijke nederzettingen hier lang voor de komst van onze jaartelling floreerden. Het oude Byzantium, het pompeuze Constantinopel en het briljante Istanbul – dit zijn allemaal de namen van één stad, gelegen aan de pittoreske oevers van de Bosporus.
In de stad kan een toerist de schatten van twee culturen tegelijk zien: Byzantijnse en Ottomaanse. De onvergelijkbare Hagia Sophia concurreert in schoonheid met de Blauwe Moskee, de eeuwenoude geheimen van het Topkana-paleis worden veilig bewaard achter krachtige muren en de oostelijke stadsbazaars geven kleur aan de drukke straten. Dit alles is Istanbul: luidruchtig, veelzijdig en onvergelijkbaar.
Sint-Sofiakathedraal
Dit unieke historische monument is een meesterwerk van de Byzantijnse architectuur, een symbool van de bloei van het christendom en een getuige van de val van het Byzantijnse rijk. De kathedraal werd gesticht tijdens het bewind van keizer Justinianus in de 6e eeuw na Christus. Gedurende de 14 eeuwen van zijn bestaan is het verschillende keren verwoest en verwoest. Na de verovering van Constantinopel werd de tempel omgebouwd tot een moskee, waardoor veel christelijke waarden werden vernietigd. Aan het begin van de 20e eeuw besloten de Turkse autoriteiten om de Hagia Sophia de status van museum te geven.
Blauwe Moskee
Een moslimtempel gebouwd onder sultan Ahmed I aan het begin van de 17e eeuw. Tijdens de bouw werden zeldzame en kostbare knikkers gebruikt. De architectuur van de Blauwe Moskee is een harmonieuze combinatie van Ottomaanse en Byzantijnse stijlen, een briljant project van Khoja Mimar Sinan Agha, die door de mensen terecht de “juwelier” werd genoemd. Het gebouw is versierd met een groot aantal hemelkleurige keramische tegels uit Iznik, vandaar dat het de Blauwe Moskee werd genoemd.
Suleymaniye-moskee
Nog een meesterwerk van de architect Sinan, dat een symbool is geworden van de macht van het Ottomaanse rijk. Nadat de bouw was voltooid, voorspelde de meester dat de tempel voor altijd zou blijven staan. Tot nu toe is zijn profetie waar – gedurende vier eeuwen heeft het gebouw tientallen ernstige aardbevingen overleefd en overleefd. De Suleymaniye-moskee is de grootste tempel in Istanbul. Dit is een heel complex bestaande uit een madrasah, baden, een bibliotheek, een observatorium en gebedsruimtes.
Gouden Hoorn Baai
Een zeestraat in de Middellandse Zee, waar in de 7e eeuw voor Christus. een kleine Griekse nederzetting werd gevormd. Na verloop van tijd veranderde het in de stad Byzantium en later in Constantinopel. De baai kreeg zijn naam vanwege zijn vorm, vergelijkbaar met een dierenhoorn, en de ongelooflijke schoonheid van de kustlandschappen. In de geschriften van oude Griekse wetenschappers wordt ook de naam “Hoorn van Byzantium” genoemd. In de afgelopen eeuwen werd de baai beschouwd als een belangrijk strategisch object.
Bosporus
De Bosporus is de zeegrens tussen de Aziatische en Europese delen van Turkije en wordt vaak de “ziel van Istanbul” genoemd. Verschillende pittoreske bruggen worden over de zeestraat gegooid, prachtige sultanpaleizen, forten en oude wijken staan aan de oevers. Istanbul is niet weg te denken uit de Bosporus. Deze smalle strook water is herhaaldelijk het onderwerp geworden van geschillen tussen staten en de arena van militaire botsingen.
Galata-toren
Het prototype van de moderne stenen toren was een houten Byzantijns gebouw uit de 6e eeuw, gebouwd onder keizer Justinianus. Na de verovering van Byzantium door de Turken in de 15e eeuw werd de toren gebruikt als vuurtoren, brandtoren en gevangenis. Het gebouw ligt op een heuvel, dus het is duidelijk zichtbaar vanuit de straten van Istanbul. Vanaf het observatiedek van de toren kunt u de pittoreske architectuur van de stad bewonderen.
Maiden’s Toren
De Maagdentoren (Kyz Kulesi) werd gebouwd in de wateren van de Bosporus op een klein rotsachtig eiland. Er wordt aangenomen dat vestingwerken op dit kleine stukje land al in 400 voor Christus verschenen. tijdens de oorlog tussen Athene en Sparta. Onder Ottomaanse heerschappij werd op het eiland een vuurtoren gebouwd. De Maiden’s Tower slaagde erin om te dienen als een gevangenis, een isolatieafdeling, een bijkeuken voor het leger en matrozen, en een tentoonstellingsgalerij. Sinds het einde van de 20e eeuw zijn hier een observatiedek en een restaurant gevestigd.
Dolmabahçe-paleis
Het paleiscomplex, gebouwd tijdens het bewind van sultan Abdul-Mejid I. De heerser wilde de Europese heersers overtreffen in luxe en grootte, dus het paleis bleek echt enorm te zijn: de muren strekken zich uit over 600 meter langs de Bosporus, de totale oppervlakte is 45 duizend m². Na de vorming van de Turkse Republiek vestigde Atatürk zich in Dolmabahce op de ruïnes van het Ottomaanse rijk. Na zijn dood werd het paleis een museum.
Topkapi-paleis
Het beroemdste en beroemdste paleis in Istanbul. Tot het midden van de 19e eeuw was het de hoofdverblijfplaats van de Ottomaanse sultans. Het complex werd gebouwd op de ruïnes van het paleis van de Byzantijnse keizers in opdracht van Mehmet de Veroveraar in de 15e eeuw. Topkany is verdeeld in vier delen. Afzonderlijke ingangen leiden naar elk van hen: de Poort van de Heer (dienst en officiële gebouwen), de Poort van Groet (het kantoor en de schatkamer, de vergaderruimte van de divan), de Poort van Gelukzaligheid (binnenkamers en de harem).
Beylerbey-paleis
Barok paleis in het Aziatische deel van Istanbul, gebouwd in het midden van de 19e eeuw. Het gebouw werd gebruikt als zomerresidentie van de Ottomaanse sultans. De interieurdecoratie van het paleisgebouw maakt gebruik van een mix van Oosterse en Europese tradities, wat het interieur vrij origineel maakt. De indeling is in typisch Turkse stijl: binnenplaatsen, een apart paviljoen voor de harem en kamers voor de hamam.
Rumelihisar-fort
Een krachtig fort aan de pittoreske oever van de Bosporus, gebouwd in de 15e eeuw onder sultan Mehmed II Fatih. De verdedigingsmuren van het fort werden in slechts enkele maanden opgetrokken. Rumelihisar werd speciaal gebouwd voor de aanval op Constantinopel, om de stad af te snijden van de zeestraat. Na de val van het Byzantijnse rijk werd het fort gebruikt als douanepost. De restauratie vond plaats in het midden van de 20e eeuw.
Yildiz-paleis
Een pittoresk paleis- en parkcomplex aan de kust van de Zee van Marmara. Eerst werd op de plaats van het moderne paleis een villa gebouwd voor de moeder van sultan Selim III. Yildiz is een gebouw waarin verschillende bouwstijlen zijn belichaamd: Europese klassiekers, barok, oosterse stijl. Het paleis is omgeven door een prachtig bloeiend park. Sinds 1994 is er een museum op zijn grondgebied gevestigd.
Sultanahmet-plein
Een plek waar 2000 jaar geleden tijdens het Romeinse rijk paardenrennen werden gehouden. Tijdens het Ottomaanse rijk werd het amfitheater op het plein ontmanteld, veel van de fragmenten gingen naar de bouw van de parel van Istanbul – de Blauwe Moskee. Op het plein staan obelisken van de Byzantijnse keizers Constantijn Porphyrogenitus en Theodosius, evenals een oude Griekse serpentijnkolom.
Taksimplein
Het centrale plein van de historische wijk Beyoglu. Het scheidt de oude wijken van Istanbul van de nieuwe en dient als een belangrijk vervoersknooppunt voor de stad. In het midden van het plein staat een monument ter ere van de vorming van de Turkse Republiek. Het bestaat uit sculpturen van militaire leiders Kemal Atatürk, Fevzi Çakmak, Mustafa, Ismet İnönü en andere revolutionairen die hebben bijgedragen aan de val van de monarchie.
Istiklal Avenue
Voetgangersstraat die het Taksim-plein verbindt met de wijk Galat. Ooit was dit steegje de centrale laan van Constantinopel. De naam “Istiklal” is vertaald uit het Turks als “onafhankelijkheid”. De geest van vrijheid en onafhankelijkheid heerst echt op straat. Het wordt overspoeld met wandelende toeristen, nachtclubs, restaurants en goedkope eetgelegenheden. Hier, op een meter afstand van elkaar, zijn er tempels en straatartiesten en moderne bars naast traditionele Turkse winkels.
Kerk van St. Irene
Een oude tempel in de wijk Sultanahmet, gelegen in het historische centrum van Istanbul. Er wordt aangenomen dat de kerk werd gebouwd op de ruïnes van de oude tempel van Aphrodite in de 4e eeuw na Christus. e., deze tempel is dus ouder dan de Hagia Sophia. Voordat de kathedraal van St. Sophia verscheen, was de kerk van St. Irene de belangrijkste tempel van Constantinopel, hier werd een vergadering gehouden van het Tweede Oecumenisch Concilie onder leiding van keizer Theodosius I.
Chora-kerk
De Byzantijnse kerk van Christus de Verlosser, deze plaats staat ook bekend als het “klooster van Chora”. De tempel werd gesticht in de 4e eeuw na Christus. e., op dat moment was het buiten de stadsmuur van Constantinopel. Binnen in het gebouw zijn originele Byzantijnse mozaïeken en fresco’s uit de 11e eeuw bewaard gebleven, die van grote culturele waarde zijn. Het Kariye-museum bevindt zich in een gewone woonwijk, weg van de belangrijkste bezienswaardigheden.
Archeologisch Museum van Istanboel
Museum met unieke archeologische vondsten die vertellen over de geschiedenis van de menselijke ontwikkeling. Dankzij het verbod op de export van historische monumenten uit het Ottomaanse rijk, dat in 1884 van kracht werd, zijn veel exposities gered. Het museum herbergt het allereerste geregistreerde vredesverdrag in de geschiedenis. Het complex omvat drie grote gebouwen met meer dan 1 miljoen exposities.
Museum voor moderne kunst
Istanbul kan het zich niet veroorloven om achter te blijven bij de Europese hoofdsteden en heeft daarom, zoals velen van hen, zijn eigen museum voor hedendaagse kunst. De galerie is geopend in 2004. Op deze plek worden allerlei tentoonstellingen, auteursbijeenkomsten en vieringen van hedendaagse kunstenaars gehouden. De zaal is voorzien van de nieuwste techniek, waardoor je hier vaak modieuze installaties ziet.
miniatuur
Het park ligt aan de oever van de Gouden Hoornbaai. Op zijn grondgebied zijn er modellen van Turkse en wereldattracties, gemaakt in de verhouding van 1:25. In totaal zijn er meer dan honderd verschillende figuren in Miniaturk, waaronder de Blauwe Moskee van Istanbul, de Hagia Sophia, de Griekse tempel van Artemis, het Topkana-paleis. Ook in het park is er een miniatuurspoorweg, een luchthaven en een zeehaven.
Aquaduct van Valens
Het overgebleven deel van het oude watervoorzieningssysteem van Constantinopel. De geschatte bouwdatum van het aquaduct is 375 na Christus. De totale lengte van de stenen waterleiding was meer dan 550 km, het aquaduct van Valens is een klein segment van 1,5 km dat twee naburige stadsheuvels met elkaar verbindt. In de 7e en 8e eeuw werd de structuur hersteld. Het aquaduct werkte met succes tot de 12e eeuw, waarna het werd verlaten. Onder sultan Suleiman de Grote werd het opnieuw gerepareerd en begon het te worden gebruikt om water aan Topkapi te leveren.
Basiliek stortbak
Een ondergronds reservoir in het historische centrum van Istanbul, uitgerust aan het begin van de 4e eeuw. De stortbak deed dienst als waterreservoir van de stad. Water werd hier aangevoerd vanuit het Belgrado-bos via een systeem van aquaducten. Het plafond van het stuwmeer wordt ondersteund door rijen marmeren zuilen, die vroeger deel uitmaakten van oude tempels. Tijdens het bewind van de Ottomanen werd de stortbak niet gebruikt, in 1987 werd deze schoongemaakt en werd er een museum geopend op het grondgebied.
Stadsmuren van Constantinopel
Het verdedigingssysteem van de Byzantijnse hoofdstad, bewaard gebleven uit de 5e eeuw na Christus. Het werd opgericht om de stad te beschermen tegen de invallen van barbaarse stammen. De muren zijn tot op de dag van vandaag in goede staat bewaard gebleven, grotendeels dankzij de Ottomaanse veroveraars. Na de verovering van Constantinopel herstelden ze alle gebouwen. In de eerste helft van de 20e eeuw begonnen de muren te worden ontmanteld, maar in de jaren 80. werd besloten tot wederopbouw.
Galata-brug
Brug over de Gouden Hoorn. De structuur werd gebouwd in het midden van de 19e eeuw onder de heerser Abdul-Mejid I. Een andere veel voorkomende naam voor de structuur is “Valide Bridge”, aangezien de moeder van de sultan actief deelnam aan de constructie. De brug overleefde vijf reconstructies, in 2005 werden er tramsporen overheen gelegd.
Bosporus-brug
Een moderne hangbrug over de Bosporus, plechtig geopend in 1973 in aanwezigheid van de president en premier van de Republiek Turkije. De structuur wordt ondersteund door twee metalen torens op een afstand van ongeveer 1 km. van elkaar. De totale lengte van de brug is 1560 meter. ‘S Avonds gaan veelkleurige lichten aan en schilderen de brug in felle kleuren. In de meest belaste uren zakt de structuur 90 cm door.
Haydarpaşa treinstation
Een grandioos project van Duitse architecten uit het begin van de 20e eeuw. Aangenomen werd dat het station een belangrijk spoorwegknooppunt zou worden dat het Ottomaanse rijk zou verbinden met Damascus, Caïro, Jeruzalem en Medina. Maar de geschiedenis besliste anders – het rijk viel en een meer bescheiden rol werd voorbereid voor Haydarpash. Nu bedient het station interne oostelijke routes naar de grens met Iran, Armenië en Syrië.
Gulhane-park
Een stadspark ontworpen om te wandelen en te ontspannen van de zomerse hitte van Istanbul. Het staat bekend om een groot aantal roze bloembedden, die bewaard zijn gebleven sinds de tijd van de sultan. Zodra Gulhane deel uitmaakte van het paleiscomplex, hadden alleen de heerser en hovelingen het recht om in het park te lopen. Aan het einde van de 19e eeuw was het voor iedereen toegankelijk. Op het grondgebied is er een grote speeltuin, een café, een kleine dierentuin en een aquarium.
Winkelcentrum Istanboel Cevahir
De beste plek om te winkelen en het zesde grootste winkelcentrum ter wereld. Verdeeld over 6 verdiepingen bevinden zich zo’n 400 winkels, tientallen cafés en restaurants. Net als in de toonaangevende Europese hoofdsteden vindt u hier producten van alle bekende en bekende wereldmerken, van democratische merken tot designerhuizen. Er is een pretpark in het ondergrondse deel van het gebouw.
Kruidenbazaar (Egyptische Bazaar)
Een traditionele oosterse bazaar waar verkopers in vele talen met kopers kunnen communiceren. Vroeger werden hier goederen uit het Oosten verkocht: specerijen, kruiden, medicijnen. Tegenwoordig is de bazaar meer gericht op toeristen, dus een aanzienlijk deel van het gebied wordt ingenomen door souvenirwinkels. Ook kun je hier interessante sieraden, schalen, stoffen en tapijten, oosterse zoetigheden kopen.
Grote Bazaar
De grootste overdekte markt ter wereld, met een oppervlakte van 3,7 duizend m². Dit is een hele “stad in een stad” met zijn eigen manier van leven, levensritme en wetten. De bazaar bestaat uit 66 straten en 4 duizend winkels en warenhuizen. Er zijn moskeeën, een school, een badhuis, cafés, wisselkantoren en tal van pakhuizen. Dagelijks bezoeken enkele tienduizenden mensen de bazaar. De marktplaats verscheen in de 15e eeuw direct na de verovering van Constantinopel op de plaats van de oude Byzantijnse markt.
